কোৰানত গ্ৰহ আৰু মহাকাশৰ গতি সম্পৰ্কে বহুতো আয়াত (বাক্য) আছে, যিবোৰে সৃষ্টিৰ মহিমা আৰু আল্লাহৰ ক্ষমতাৰ কথা উল্লেখ কৰে। এই আয়াতবোৰে গ্ৰহ, নক্ষত্ৰ আৰু মহাকাশীয় বস্তুবোৰৰ গতিৰ বিষয়ে পৰোক্ষভাৱে ইংগিত দিয়ে, কিন্তু ইয়াক বৈজ্ঞানিক বিশ্লেষণৰ পৰিৱৰ্তে আল্লাহৰ মহিমা প্ৰদৰ্শনৰ এক পদ্ধতি হিচাপে উপস্থাপন কৰা হয়।
কোৰানৰ কিছুমান আয়াত য'ত গ্ৰহ আৰু মহাকাশৰ গতিৰ কথা উল্লেখ কৰা হৈছে:
১. সূৰা ইয়াছীন (৩৬:৩৮-৪০)
- "আৰু সূৰ্য্য নিজৰ কক্ষপথত ঘূৰি থাকে। এইটো মহাপ্ৰভু, মহাজ্ঞানীৰ নিৰ্ধাৰণ। আৰু আমি চন্দ্ৰৰ বাবে মঞ্জিলবোৰ নিৰ্ধাৰণ কৰিছো, অৱশেষত ই পুৰণি খৰ্জুৰ গছৰ ডালৰ দৰে হৈ পৰে। সূৰ্য্যৰ প্ৰয়োজন নাই যে ই চন্দ্ৰক পায়, আৰু নিশাৰ প্ৰয়োজন নাই যে ই দিনক অতিক্ৰম কৰে। আৰু প্ৰতিটো বস্তুৱেই নিজৰ কক্ষপথত সন্তৰণ কৰে।"
২. সূৰা আল-আম্বিয়া (২১:৩৩)
- "আৰু তেওঁয়ে ৰাতি, দিন, সূৰ্য্য আৰু চন্দ্ৰ সৃষ্টি কৰিছে। প্ৰতিটোৱেই নিজৰ কক্ষপথত সন্তৰণ কৰে।"
৩. সূৰা আয-জুমাৰ (৩৯:৫)
- "তেওঁয়ে আকাশমণ্ডলী আৰু পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিছে সত্যৰে। তেওঁ ৰাতিৰ দ্বাৰা দিনক আৱৰি ৰাখে আৰু দিনৰ দ্বাৰা ৰাতিক আৱৰি ৰাখে। আৰু তেওঁয়ে সূৰ্য্য আৰু চন্দ্ৰক অধীন কৰিছে। প্ৰতিটোৱেই নিৰ্দিষ্ট সময়লৈকে চলি থাকে। নিশ্চয় তেওঁ মহাপ্ৰবল, ক্ষমাশীল।"
এই আয়াতবোৰে গ্ৰহ আৰু নক্ষত্ৰবোৰৰ গতিৰ বিষয়ে কোৱা হৈছে, যিয়ে আল্লাহৰ সৃষ্টিৰ পৰিকল্পনা আৰু শৃংখলাৰ কথা প্ৰতিফলিত কৰে। বৈজ্ঞানিক দৃষ্টিকোণৰ পৰা চালে, এই আয়াতবোৰে গ্ৰহ আৰু নক্ষত্ৰবোৰৰ কক্ষপথ আৰু গতিৰ বিষয়ে সূচনা দিয়ে, যিটো আধুনিক জ্যোতিৰ্বিজ্ঞানৰ সৈতে মিল আছে।
0 Comments